Op de column Schonere auto’s helpen (niet) van 7 december 2011 reageerden een aantal lezers. Sommige daarvan uitten kritiek op oude auto’s, omdat deze vrijgesteld worden van motorrijtuigenbelasting. Veel mensen, en niet alleen milieuactivisten, vragen zich af waarom recent geïmporteerde oude auto’s fiscaal worden ontzien.
De Federatie Nederlandse Historische Automobiel Clubs (FEHAC) zet zich onder andere in voor de belangen van de liefhebbers van oudere auto’s. Mede dankzij de inzet van de FEHAC worden veel oudere auto’s opnieuw vrijgesteld van motorrijtuigenbelasting. In de argumentatie daardoor verwijst de FEHAC naar het behoud van ons mobiel erfgoed. Men kan zich echter afvragen of de FEHAC zich terecht beroept op dit begrip en of zij op lange termijn de juiste strategie heeft gekozen om op te komen voor ons mobiel erfgoed.
Het heeft er nu veel van weg alsof elke auto die 25 of 30 jaar oud is, door de FEHAC tot ons mobiel erfgoed wordt gerekend. Maar is dat terecht? Vergelijk het met erkende monumenten. Niet elke oude Nederlandse boerderij, elke kerk of elk oud huis wordt tot monument verklaard. Op grond van meerdere criteria wordt zo’n status toegekend. Dat gebeurt bijvoorbeeld op grond van het historisch belang, het ontwerp of de architect. Daardoor worden alleen unieke huizen en gebouwen tot monument verklaard. Toekenning van de status van monument geeft rechten en plichten (bijvoorbeeld het recht op financiële tegemoetkomingen).
In 2010 werden bijna 18.000 oude auto’s ingevoerd, in 2006 waren dat er nog geen 8.000. Men kan zich afvragen of een pas ingevoerde 25 jaar oude Mercedes-Benz, Opel of Volkswagen tot ons mobiel erfgoed moet worden gerekend, of tot het Duits mobiel erfgoed. Daarnaast kan men zich ook afvragen of elke oude auto, zoals bijvoorbeeld een BMW of Volvo waarvan er duizenden zijn gemaakt, als mobiel erfgoed moet worden beschouwd.
Het is prima om op te komen voor de (financiële) belangen van de eigenaren van oude auto’s. Dat oude auto’s fiscaal worden vrijgesteld, is het resultaat van een goed gevoerde lobby door de FEHAC. Maar laat daarbij wel onderscheid blijven bestaan tussen oude auto’s en ons mobiel erfgoed. Omdat de FEHAC geen onderscheid maakt tussen het echte mobiele erfgoed en andere oude auto’s, kan van critici niet verwacht worden dat zij dat onderscheid wel maken. De al dan niet terechte kritiek die gegeven wordt en in de toekomst wellicht te verwachten is op (vervuilende) oude auto’s, wordt zodoende gericht op alle oude auto’s, inclusief ons mobiele erfgoed. Dat is de keerzijde van het succes van de FEHAC.
Geplaatst: AutoVisie/Telegraaf, 27 januari 2012
Naschrift: nadien werd de termijn waarop een oude auto fiscaal wordt vrijgesteld verlengd.
: 
